بیماری pbfd

♻️ بیماری پر و منقار (pbfd)
در مرغ عشق

💢فرم مزمن بیماری: فرم مزمن این بیماری در طوطیهای با سنین بالا شایع است ، معمولا گردهء پر در این طوطیها به صفر میرسد از اینرو پرها آسیب دیده و شکننده میشوند و براحتی شکسته و یا ساقه های پر خالی و ناقص مشاهده می گردند ، همچنین ممکن است با خونریزی در ناحیهء پرهای شکسته و کنده شده مواجه گردد. تغییر رنگ پرها ، تغییر فرم و شکل پرها یا فِر شدن پر نیز از علائم این بیماریست ، طوطی مبتلا به این بیماری نمی تواند بزودی پرهای تازه و جدید را جایگزین پرهای ریخته و آسیب دیده کند. این طوطیها ابتدا پرهای بدن ، سپس دم و در آخر تاج را از دست خواهند داد ، پوست لخت و بدون پر این پرندگان در معرض آسیب و آلودگیهای محیط قرار خواهد گرفت و این مسئله عفونتهای پوستی ثانویه را بدنبال دارد.
همچنین اختلالات منقار موجب میشود طوطی بدرستی نتواند پرآرایی کند .
اختلالات پر در اصطلاح پرهای دیستروفی (پرهای ضعیف و نقص در فولیکولهای پر) نامیده می شود و بعد از ریزش اولیه پس از ابتلا به این بیماری حدود ۶ ماه زمان خواهد برد تا نمایان شود.
در منقار نیز ممکن است نامنظمیهای زیادی نمایان شود مناطق ملتهب قهوه ای در داخل منقار بالایی یافت شده و منقار بصورت کشیده تغییر شکل داده یا شکسته شود، در منقار پایینی نیز عفونتهای دهانی رخ می دهد در برخی از طوطیها ناخن نیز ممکن است تغییر شکل پیدا کند.
مخاط مدفوع نیز ممکن است به رنگ سبز تغییر شکل پیدا کند در برخی از طوطیها کبد نیز تحت تاثیر این بیماری قرار می گیرد و نارسایی کبد منجر به مرگ طوطی خواهد شد.
طوطیهای با فرم مزمن این بیماری ممکن است ماهها و یا سالها پس از ابتلا ، با این شرایط به زندگی خود ادامه دهند . در این دورهء طولانی ، طوطی کاملا" بدون پر می شوند و به تدریج ضعیف شده و برای صاحبان طوطیها از لحاظ عاطفی مشکلات زیادی بوجود میاورند.

🔵 روشهای تشخیص بیماری pbfd چیست؟

🔹 بررسیها در علم پزشکی نشان میدهد وجود علائم بالینی و مشاهدات در معاینات فیزیکی راه تشخیص صحیح این بیماری نیست شرایط دیگری همچون کمبودهای تغذیه ای ، عفونت با ویروس پولیوما ، اختلالات هورمونی و واکنشهای دارویی می تواند علائمی شبیه تخریب پرها در بیماری pbfd داشته باشد.
هیستوپاتولوژی (آزمایشهای میکروسکوپی از بیوپسی) میتواند این بیماری را تایید کند ، سلولهای مبتلا به ویروس در هستهء خود دچار اختلال خواهند بود همچنین تشخیص این بیماری بوسیلهء تست pcr یا نمونه برداری از سلولهای پرنده ممکن است صورت بگیرد ، آزمایشهای مشابهی نیز جهت تشخیص وجود این ویروس در محیط نگهداری نیز میتوان صورت داد.
نتایج آزمایش میتواند بصورت کاذب باشد ، به عنوان مثال سلولهای موجود در هوای آلوده به ویروس میتواند نمونهء آزمایشگاهی را آلوده کند در نتیجه تشخیص مثبت کاذب رخ میدهد پرندگان سالم و بدون علائم که جواب آزمایش مثبت دارند باید پس از ۹۰ روز دوباره تست بدهند در صورتیکه مجددا" جواب مثبت بود آنها ناقل این بیماری تشخیص داده میشوند در غیر اینصورت پرنده سالم خواهد بود.
نتایج منفی کاذب نیز میتواند صورت بپذیرد ، اگر در نمونهء خون مواد ضدانعقاد بیش از حد وجود داشته باشد در تعداد بالای ذرات ویروس وگلوبولهای سفید خون تداخل ایجاد کرده و نتیجه منفی کاذب ثبت می گردد.