نتایج طیف سنجی پرهای خاکستری یک منحنی طیفی آکروماتیک طیفی با هیچ قله گسسته و افزایش سریع بازتاب در طول موج کوتاه (~ 300-400 نانومتر، شکل 1B) داشت. منحنی طیفی از پرتوهای زرد، سبز، فیروزه ای، آبی روشن و آبی تیره نشان می دهد دو پیک های بازتابی، یکی بین 330 و 398 نانومتر و یک ابعاد بزرگتر بین 526 و 588 نانومتر
. طیف این رنگ ها تا حداقل 440 نانومتر کاهش یافته است. پرهای بنفش دارای حداکثر 421 نانومتر بودند (شکل 1 هفتم)
. میکروسکوپ تمام پرچم های پر رنگ پرچم دار دارای مقدار کراتین مونولاریک اسفنجی در پرچم پرچم خود بودند (شکل 2)،
اما پرهای خاکستری و زرد بسیار کمتر از پرچم های رنگی دیگر بود (جدول 2).
اندازه و ساختار لایه اسفنجی به طور گسترده ای در بین رنگ های مختلفی از پوست مورد بررسی قرار گرفت. قطر کانال های کراتین و واکسن های هوا کوچکترین در پرهای بنفش و بزرگترین در پرهای سفید و خاکستری بود (جدول 2).
علاوه بر این، تغییرات در نوسانات فضایی تقریبا دو برابر در پرهای خاکستری و زرد نسبت به رنگ های دیگر بود، که نشان دهنده کاهش سازماندهی لایه اسفنجی است (جدول 2). تمام پرچمها، به غیر از پرهای زرد و خاکستری، شامل یک لایه ملانوزومهای پایه به لایه اسفنجی و اطراف واحدهای مرکزی بزرگ (شکل 2)
بودند. ملانوسومها تنها در پرچم پرهای خاکستری حضور داشتند و در پرهای زرد به طور کامل نبودند. استخراج رنگدانه رنگدانه های زرد در پرچم های سبز و قشر دندان ها در پرتوی زرد، سبز و فیروزه ای دیده می شود (شکل 2C، D، F). پس از حذف رنگدانه، پرهای زرد ظاهر شدند؛ در نور آبی، آبی تیره، فیروزه ای و پرهای سبز، بازتابی از 390 تا 480 نانومتر افزایش یافته است، از بین بردن پیک مشخص دوگانه منحنی طیفی مشاهده شده قبل از استخراج (شکل 1).
رنگدانه استخراج حداکثر جذب بین این طول موج ها را نشان داد (شکل 3A) و منحنی اثر درمان را از پرهای زرد، سبز و فیروزه نشان می دهد که نقش مرکزی آن در تولید قله های دوگانه در رنگ این مورف ها است (شکل 3B) . شباهت های ضعیف تر نیز در مورف های آبی روشن و تاریک دیده می شود، شاید به علت غلظت های رنگدانه پایین (شکل 3B). در مقابل، پرهای بنفش و خاکستری (شکل 3B) و پرهای شاه بلوط (شکل 3C) یک تغییر کوچک در بازتاب را به دلیل استخراج نشان دادند؛ این تغییر با مشخصات جذب رنگدانه متفاوت بود، که نشان دهنده کمبود رنگدانه بود.
