دستی کردن مرغ عشق

روش اول :

این روش دیر بازده بوده و نیاز به صبر و حوصله فراوانی دارد اما کاملا بر قوانین اخلاقی منطبق است ، این روش در ابتدا به ساکن بر پایه عادی شدن و حذف محرک بی اثر استوار است و پس از آن بسته به راهکاری که شما پیش می گیرید میتواند بر طبق اصول یادگیری شرطی شدن کلاسیک و یا فعال ادامه یابد ؛ حال به شرح جزئیات کار می پردازیم :

در این متد ، شما هر روز مدتی را صرف غذا دادن به حیوان نموده و با ملایمت با او صحبت می کنید
(در این هنگام هرگز حرکات تند و ناگهانی از خود بروز ندهید چراکه حیوان ، شما را به عنوان محرک خطرناک شناسایی کرده و عکس العمل دفاعی که همان فرار و یا ستیز است را از خود بروز خواهد داد) پس از مدتی درخواهید یافت که پرنده با شما اجین شده و حتی اگر دست خود را درون قفس ببرید عکس العمل شدیدی از خود نشان نداده و به کار خود مشغول است (حیوان ، در این دوره ای که هر روز با او صحبت می کرده اید و به او غذا داده اید به طور ذاتی دریافته که شما برای او خطری ندارید و اصطلاحا به یک محرک بی اثر تبدیل شده اید) خوب ، هم اینک نوبت مرحله دوم کار است .
این مرحله و روشی که پیش می گیرید (علاوه بر نوع گونه حیوانی که در حال تعلیم دادن به آن هستید) بسته به فعلی است که می خواهید حیوان از خود بروز دهد متفاوت است مثلا اگر می خواهید با ایجاد صدای خاصی پرنده به سمت شما بیاید باید در هنگام غذا دادن به پرنده یک صدای خاص از خود ساطع کنید (مثلا با یک ریتم خاص سوت بزنید یا یک صدای ممتد ایجاد کنید و امثالهم ؛ البته نکته ای که در اینجا حائز اهمیت است یکسان بودن نوع صدای تولید شده در تمام مدت آموزش می باشد) پس از مدتی حیوان نسبت به آن صدا شرطی شده و در صورت شندینش به گمان این که غذا به همراه دارید عکس العمل نشان داده و به سمت شما جذب میشود و یا مثلا فقط با دست به او میوه و یا سبزی مورد علاقه اش را بدهید در این صورت او نسبت به دست شما شرطی شده و با دیدن دستتان به سمت آن جذب می شود (به این الگوی یادگیری در اصطلاح شرطی شدن کلاسیک می گویند).
اما برای ایجاد رفتار پیچیده تر این الگوی رفتاری ناکارآمد بوده و نیاز به الگوی دیگری به نام شرطی شدن فعال دارید که این نوع از یادگیری بر پایه پاداش و تنبیه استوار است . در این مورد ، بروز یک رفتار منجر به پاداش و یا تنبیه می گردد .
حال اگر عمل و رفتار به پاداش منتهی شود قطعا احتمال بروز مجدد آن رفتار افزایش یافته و بلعکس اگر منتهی به تنبیه شود احتمال تکرار کاهش خواهد یافت لازم به ذکر است که این الگوی یادگیری بیشتر در مورد حیوانات بزرگ و باهوش (از جمله اسب ، سگ و … ) بسان آنهایی که در سیرک هستند متداول است و در مورد مرغ عشق کارایی چندانی ندارد ؛ به دلیل اینکه این نوشته مستقیما در مورد مرغ عشق می باشد از توضیح وبسط این الگوی یادگیری خودداری می کنم.

روش دوم:

قبل از توضیح در مورد این روش باید متذکر شوم تمام اصول بنیادی این متد مثل روش قبل است و تنها تفاوت آنها این است که در روش اول باید مدتی را صرف غذا دادن و صحبت کردن با حیوان می کردید تا به شما عادت کند (شناسایی به عنوان یک محرک بی اثر) که در این راهکار نیازی به آن نیست ، در این روش شما باید بالهای مرغ عشق را کوتاه کرده و از اصل گرسنگی برای جذب حیوان استفاده کنید فی الواقع چیدن بالها منجر به عدم توانایی گریز پرنده می شود و گرسنگی دادن ، حیوان را مجبور به اعتماد میکند که مجموعا علاوه بر کاهش چشمگیر مدت زمان عادی شدن همراه با شرطی شدن کلاسیک می باشد.

حال به شرح جزئیات کار می پردازیم :
ابتدا شاه پرهای مرغ عشق خود را کوتاه کنید (اگر آنها را بکشید بعد از ۶ هفته رشد کامل کرده و پرنده شما مجددا قادر به پرواز خواهد بود ولی اگر آنها را کوتاه کنید تا اولین پرریزی عملا صاحب شاه پر نخواهند شد و توانایی پرواز را بدست نخواهند آورد.

اصولا چیدن پر نسبت به کشیدن آن دارای دو مزیت است :
اول اینکه به پرنده خود آزار نرسانیده اید
و دوم اینکه مدت زمان بیشتری برای آموزش و جلوگیری از گریز در اختیار دارید(پس قطعا چیدن پر بر کشیدن آن ارجح است) سپس ظرف غذا و همه مواد خوراکی را از قفس بیرون بیاورید (ظرف آب را هرگز برندارید چرا که ممکن است آب دادن به پرنده را فراموش کنید و منجر به تلف شدن آن شوید)
و حدودا نیمی از روز تا یک روز پرنده را به حال خود رها کنید پس از آنکه متوجه شدید حیوان شما به شدت گرسنه شده در کف درست خود ارزن ریخته (البته اگر از قبل با علایق حیوان خود آشنا باشید می توانید غذای مورد علاقه اش را در دستتان ریخته و به او بدهید که مطمئنا این کار به جذب پرنده بسمت غذا تاثیری بسزا خواهد داشت) و درون قفس ببرید تا به سمت آن جذب شود سپس این کار را برای مدتی ادامه بدهید تا پرنده به شما عادت کند (می توانید از همان ابتدا هنگام غذا دادن یک صدای خاص را برای پرنده ایجاد کنید تا به آن صدا شرطی شود).

نکته : حال که به تفصیل دو روش را توضیح دادم لازم میدانم این نکته را هم ذکر کنم که من بشخصه راهکار اول را ترجیح میدهم چرا که علاوه بر عدم آزار رساندن به حیوان برای خود شخص هم لذتبخش است.

دستی کردن جوجه مرغ عشق:

به وسیله دو سری مواد غذایی می توانید جوجه ها را بزرگ کنید:
۱_یک سری پودر در بازار و مغازه ھای پرنده فروشی ھست که مخصوص غذادادن به جوجه هاست(بدان پودر مکمل ھم گفته می شود) ، برای مصرف پودر و آب جوش را با ھم حل کنید و بعد از اینکه به دمای متعادل رسید (حدود ۳۷ درجه سانتی گراد) برای تغذیه جوجه ها از آن استفاده کنید.

۲_یک تخم مرغ بپزید و زرده آن را جدا کنید. آن را له کرده و کمی آب جوش اضافه کنید ، چند عدد یبسکویت مادر و مغز نان باگت (یا سوخاری) به مایع اضافه کرده و در آخر کمی آرد نخودچی درون آن بریزد و تمام مخلوط را درون میکسر ریخته ، بگذارید مواد با ھم خوب مخلوط شده و کاملاً یک دست گردد.

پس از تهیه یکی از دو محلول فوق یک سرنگ ۱۰ سی سی برداشته و یک لوله نرم و باریک و انعکاف پذیر به سر این سرنگ وصل کنید، این لوله را می توانید از مغازه ھایی که دوچرخه تعمیر می کنند خریداری نمایید ارتفاع این لوله باید حداکثر ۵ سانتیمتر باشد به طوری که این لوله مستقیما به چینه دان پرنده وارد شود.
سرنگ را ۲ تا ۵ سی سی پر کنید، با یک دست سعی کنید نوک پرنده را باز کنید و با دست دیگه لوله را آرام آرام وارد حلقش کنید و تاچینه دان پایین ببرید (بسیار مواظب باشید پرنده خفه نشود) حال این مایع را با فشار ثابت خالی کنید .اگر این کار را خیلی آرام انجام بدهید حیوان تقلا زیادی می کند و غذا را قی کرده و مجبور خواهید بود یکبار دیگر این کار را تکرار کنید (اگر نمی توانید بال زدن و حرکات پرنده را کنترل کنید می توانید آن را در یک پارچه طوری که فقط سرش بیرون بماند بپیچید و بعد بدان غذا بدهید).
باید چندین بار در روز به پرنده خود به این صورت غذا بدهید. بھترین زمان برای غذا دادن به جوجه وقتیست که چینه دانش تقریبا خالی باشد( شما براحتی با دست زدن به چینه دان پرنده میتوانید متوجه این قضیه گردید).
پیش از ھر باز غذا دادن سرنگ را کاملاً با آب جوش و مایع ظرفشویی خوب خوب بشویید و اینکار را دوباره بعد از غذا دادن تکرار کنید.
باید غذا دادن به پرنده را تا زمانی که تمام پرھایش رشد کند و کاملا بزرگ شود ادامه دهید. معمولًا این پرنده ھا باید ۱ ماه و ۲ ھفته تغذیه شوند ( ۴۰ تا ۴۵ روز _ البته این زمان تقریبیست) ؛ یک مسئله که نباید فراموش کنید این است که در این فاصله دان را در قفس بگذارید تا با کم کم از آن تغذیه کنند.
ھفته ھای آخر باید تعداد دفعاتی که خودتان به پرنده غذا میدهید کم کنید تا پرنده مجبور شود خودش دانه بخورد ، جوجه شما ممکن است در این دوران مقداری ضعیف شود ولی نگران نباشید ، برایش یه مقدار تخم مرغ بپزید، زرده آن را جدا کنید و فقط سفیده را رنده کنید و در قفسش بگزارید همچنین جوانه گندم و نان ترید شده در شیر و یا آب می تواند غذای کمکی خوبی در این دوران باشد .